Eindelijk...... San Carlos!!!

Hallo allemaal!

Hier mijn 1e berichtje vanuit San Carlos!!! Daarover dadelijk meer maar ik heb natuurlijk eerst mijn thuishaven, Granada, moeten verlaten. Toch ook weer raar want dit was toch eventjes voor kort mijn “thuis” in Nicaragua. Ik heb in de afgelopen week nog veel leuke dingen gedaan. Sanne en ik waren in een wat melige bui en wilde onze nagels laten lakken. Wat een ervaring, haha.. We liepen de aller primitiefste kapsalon in waar 10 potjes nagellak stonden en ja hoor ze wilde onze nagels wel even onder handen nemen en lakken voor 1,20 euro per persoon! Haha Ongelofelijk..! Nou, wij gaan zitten aan 1 of ander gammel tafeltje, tussen mijn voeten door liepen ineens 2 kuikens, en de dames die er zaten vonden het maar al te grappig 2 van die blanken meiden in hun salonnetje. We hebben ze nog een fooitje gegeven waar ze erg dankbaar voor waren en we konden er wel weer even tegenaan met onze gelakte nageltjes..! Verder hebben we zaterdag een feestje gehad met de leraren en directrice van school wat 1 groot feest was. We gingen gelukkig niet naar zo’n toeristen bar maar echt naar zo’n lokaal barretje. Je kon nog geen 2 minuten op je stoel blijven zitten want je MOEST dansen, haha nou ja wel leuk om te zien hoe deze mensen vanaf minuut 1 dansen, lachen en plezier hebben zonder dat ze alcohol nodig hebben wat ook vaak erg duur is voor ze. Dit is toch weer eens wat anders dan bij de Nederlandse feestjes waarbij sommige pas na 10 biertjes een dansje durven te wagen en dan eigenlijk het feest alweer bijna is afgelopen! Al met al ik heb iedereen gedag gezegd, een aantal leraren en de directrice belde me nog op om me een goede reis te wensen en ook mijn gastgezin heb ik gedag gezegd. Ik heb echt een super fijne tijd bij mijn gezinnetje in Granada gehad!!

Maandagmiddag was het dan zover, op naar de plaats waar de boot vertrok naar San Carlos. We hadden een ticket gekocht voor ongeveer 6,80euro per persoon, ik moest nog wel 1,25euro bijbetalen voor mijn extra koffer maar ach ik mocht tenslotte ook ruim 16 uur op een boot zitten…!! We hadden een ticket voor de 1e klas. Dit betekende niet meer dat je bovenop het dek zat + er was een overdekte ruimte met wat bankjes EN met airco die zo hard aan stond dat je na 4 uurtjes ongeveer al aan je bankje zat vastgevroren. De eerste uren vielen reuze mee, ik heb lekker buiten gezeten, genoten van het zonnetje en van het geweldige uitzicht!!! Na ongeveer 4 uurtjes naderde we Isla Ometepe. Een eiland met een schitterende vulkaan. Bijna iedereen ( met name alle toeristen ) verlaatten de boot. Wij mochten nog zo’n 12 uur blijven zitten….. We hebben even stil gestaan bij Isla Ometepe en vertrokken na een uurtje weer. Inmiddels was boot nog voller geladen met tassen, zakken, en heeeeel veel bananen. Het was inmiddels donker. Ik had al wat proberen te slapen buiten op de grond want binnen bij de airco was het veel te koud. Ik lag er echt als een zwerver bij, jullie hadden me eens moeten zien liggen, haha..! Maar ja, je moet wat hè! Daarna had ik mijn hangmatje buiten opgehangen daarin wat proberen te slapen. Nou dit was al 1 grote attractie opzich. Het waaide ontzettend hard, de boot ging alle kanten op en slapen was dus ook best moeilijk. Het was pikdonker. Daar lag ik dan onder een soort van deken en nog een hangmat over mee heen zo stilliggend mogelijk want voor ik het wist hing ik buiten boord. Rond 6.00uur begon de zon op te komen, eindelijk San Carlos was in zicht!! Er lagen nog steeds mensen op de grond wat te slapen maar langzamerhand ontwaakte iedereen. De lucht was nog wat grauw en er hing niet echt een topsfeer op de boot. Ook ik was echt kapot, maar wat was ik blij dat ik er was!! We werden opgehaald door Antonio en Mario. Antonio is de directeur van Fundacion del Rio. Deze man is erg bekend in San Carlos en hij heeft veel bereikt. Een erg gedreven man, “to the point” en erg direct. Mario is de directeur van Rayitos del Sol, de plaats waar ik zal gaan stage lopen. We reden met de auto door San Carlos. Een wereld van verschil met Granada, wat ik ook niet anders had verwacht. San Carlos is klein, een stuk armer, vrijwel geen toerisme en niet veel te beleven. We werden naar ons huisje gebracht, we waren super benieuwd!! Even een fijne douche en een goed bed zou niet heel verkeerd zijn. Het huisje ligt naast het kantoor. We zagen een gekleurd, houten, huisje/hutje. Het huis heeft 3 kamers. Mijn hutje/kamer staat op palen en bestaat uit houten balken. We hebben wel een gewone wc maar een douche hebben we niet echt. Er staat een grote bak met koud water en een opengeknipte jerrycan wat er dus op neer komt, scheppen en douchen, scheppen en douchen, haha ach ja het is even die knop omzetten maar dat komt ook wel goed. Buiten is nog een klein binnenplaatsje waar we onze kleren kunnen wassen in een betonnen bak. Nou inmiddels heb ik dit ook al wel vaker gedaan dus is dit niet meer echt nieuw voor me. Mijn bed bestaat uit houten balken die ERG hard zijn met een dun matrasje erop. Verder staat er niet veel in het huis maar dit komt vast wel in de komende periode, ik heb er al het vertrouwen in en ga er het beste van maken!!

De komende dagen zullen vooral bestaan uit het verkennen van San Carlos. Het schijnt in het begin nog niet verstandig te zijn om s’avonds alleen over straat te lopen. Je bent nog niet bekend voor de mensen hier en dit kan onveilige situaties opleveren. Als de mensen je eenmaal kennen moet dit geen probleem meer zijn. Gister ben ik al naar mijn stageplek wezen kijken. Het is dus een soort van opvangcentrum voor kinderen/jongeren. Volgens mij hebben Mario en Antonio heel duidelijk voor ogen voor welke projecten ze me willen gaan inzetten en welke verwachtingen ze van me hebben. Dit is opzich wel fijn want zo duidelijk is het hier in deze cultuur niet altijd allemaal. Ik zal dit de komende week allemaal gaan ondervinden en dan zal ik daarna volop aan de slag moeten!! Ik houd jullie op de hoogte maar nu weten jullie in ieder geval dat ik veilig ben aangekomen in San Carlos, mijn thuishaven voor 4 maanden…….!



Liefs
Nienke